|
|
How a pheasant from Wales made a duck from America to be forgotten. After meeting Jane Pappler at the British/American Specialty last summer, which we loved (you will be seeing more of us in Britan) our dog Awesum Hero was invited to go to America. He was entered in a hunting test where they use live ducks, Danita handled him. One of his first retrieves was a roughneck duck that bit him on the nose. Awesum is a gentle dog, he seemed to never get over it, so he will never trust Donald Duck again. We were convinced he wouldn't pick up live game anymore. He came back just before Christmas, we started training again, only there is very little hunting in Holland and if there is, there are more people than game to hunt, so we were left to train with cold game. The trouble is dead ducks won't fight back. What to do? Tracking could do the trick, the duck isn't moving but his smell will. We made a track through wood and ended through a reed border just along a footpath so we would be able to see him picking the duck. Awesum started beautifully, made the corners and just as he was supposed to be coming out of the border, A big St Bernard came walking along the footpath and scared the ........ out of him just as he was about to pick the duck. This is the end of his and mine career as "a man and his working dog" I was so sad. The Winners Dog Show in Amsterdam was held in November, we had nothing to do because of a duck so we decided to go. We met Janet Morris, who we told about the duck, she very quickly invited us all to come to Wales and make him forget. If all the answers were so easy, we said yes and the trip was planned. After a very rough ride over the channel to Harwich, we arrived late at night at Black Beech Farm. With very little sleep we were up early the next morning driving on the wrong side of very small roads to Glan Usk Estate. Meeting the local handlers who made me look like a city slicker but gave me very warm welcome and a handful of blue strings? The first drive. You take a dozen men and women, a lot more dogs, a very tiny pony-carrier, shove them all in and off we went. Awesum never know what was coming, marked the guns, but was astonished by a rain of pheasants. The second horn sounded the drive was over and off he went but couldn't decided which bird to take first. This isn't working, we are making a fool of our self's. Second drive Working in water, that we could do, Holland the land of water and dykes. Holland the land of floating water? Very fast floating water? Awesum had never worked on fast moving water, the Usk was swollen with rainwater, he never saw them floating past - dark birds almost under the water. Throwing a stone could help him mark if he stopped looking at the stones. The second stone did the trick and off he went, marking, swimming and retrieving. YES, I do have a working dog! Third drive. Marking, tracking and catching runners like there have never been a stupid duck in America. Fourth drive. I even learned about blue strings and braces, male female pheasants, beaters, bread with cheese and onions. We could climb the world. Second day Me and my big mouth. Hunting on the Black Mountains. In Holland we got hills that looks like speed bumps comparing to your mountains. Me short of breath because of lack of oxygen or condition, my dog jumping up and down wanting more. Do you know one of your legs will get shorter because of walking along the side of mountains. I know I am still limping because of that mountain. Awesum only learned and learned Third day He is getting more steady and I am getting more aching muscles. Fourth and last day My dog is a top dog, now I must find a person who can keep up with him. I am exhausted but happy. We came home with lots of memories, photos, pheasants and the gift of a lovely thumb walking stick each from one of the beaters Horse & Hounds' Awesum Hero and Roel Dik |
1 How apheasant from Wales made a duck from America to be forgotten 2 Britse chessendag 2004 |
De Britse Chessendag, Tijdens onze deelname aan de World Dog Show 2003 in Dortmund, kwam er een dolenthousiaste Engelse dame op ons af. Zonder enige schroom begon ze enthousiast te vertellen over de Britse Chessedag en hoe goed onze hond, Horse & Hounds 'Awesum Hero, het er wel niet zou doen. Misschien ook doordat hij World Champion werd uit 49 andere chessen en het precies in de zomervakantie viel, trokken we na de nodige voorbereidingen te hebben getroffen, zoals het hondenpaspoort etc. op weg naar de boot van Hoek van Holland naar Harwich. Na een goed verlopen reis voor mens en hond (zorg dat alle data in het hondenpaspoort klopt), reden we naar Stratford upon Avon, alwaar we mekaar op een camping zouden ontmoeten. Zoals bij ons in Nederland, lijken ook deze organisatoren een neus te hebben voor mooie lokaties. Een prachtige camping aan de rivier de Avon, van waar je met een piepklein veerbootje in een kwartiertje met hond en al in het centrum van de geboorteplaats van Shakespeare staat. Deze Britse chessedag was een 2-daags evenement, de eerste dag was er een show en de tweede dag hadden ze een WD georganiseerd. De show kent meerdere klassen als in Nederland, je kan je ook voor meerdere tegelijk inschrijven en het mooie is, naast de bekende zak voer is er een prijs en een wisselbeker. Ze hadden dit jaar een Amerikaanse keurmeester namelijk Jane Pappler van de Redlion kennel en daarom hadden ze ook een WD-wedstrijd georganiseerd, dit is een soort combinatie van KNJV-proeven en een MAP. (misschien ook iets voor ons ?) De show werd op een grasveldje bij een buurthuis in een nabij gelegen dorpje gehouden De show was heel gemoedelijk, maar met een serieuze ondertoon, zoals alleen de Britten dit kunnen. Je had geslacht en leeftijd gebonden klassen, maar ook voor beginners en zelfs voor honden die nog nooit wat hadden gewonnen. Er waren ongeveer 20 honden aanwezig, waaronder twee collies en een vuilnisbakje, die waren van mensen die gezellig met vrienden waren meegekomen voor een leuk hondenweekend. Met het uitwisselen van verhalen tijdens de barbeque en een lekker glaasje wijn werd de eerste avond afgesloten. De volgende ochtend gingen we in kolonne naar het werkterrein, een boomgaard bij een landheer inclusief estate. Hier werd de WD (Working Dog) uitgezet en wel op zo'n manier dat je bijna bij iedere proef een hele groep toeschouwers aan de rand van de proef had zitten. Hier bleek dat wij nederlanders toch een andere manier van markeren aan onze honden leren dan de Britten. Nadat Awesum het wild binnen een meter markeerde, steeg er zelfs een applaus op uit het publiek. Terwijl we in de show maar tweede in onze groep waren, konden we hier beter presteren, hij haalde als enig hond zijn WDX. Je hebt eerst je WD-diploma, Working Dog, daarna WDX, Working Dog Excellent, en als laatste WDQ, Working Dog Qualified. Dit zijn officiele Amerikaanse certificaten, internationaal erkend, die zelfs op de Amerikaanse stambomen vermeld mogen staan. Zoals je ziet is de Britse Chesse-dag zeker een evenement wat je een keer mee moet maken. Misschien speciaal in 2007, want dan bestaat de Britse Chessenclub 25 jaar, wat ze, naar zeggen groots en op zijn Amerikaans willen vieren. |
Jane Pappler (Redlion) met Awesum bij de hunttest in Amerika |